Διεθνείς Προδιαγραφές Επεξήγησης Σημείων Ελέγχου

Ο αγωνιστικός προσανατολισμός
είναι πλέον ένα διεθνές άθλημα. Όλοι οι αθλητές ανεξάρτητα απο τη χώρα καταγωγής
τους θα πρέπει να καταλαβαίνουν τα γεωγραφικά σύμβολα που χρησιμοποιούνται απο
την IOF.
Στο παρακάτω κείμενο παρουσιάζεται ο τρόπος ανάγνωσης αυτών ων συμβόλων.

Ο σκοπός της
επεξήγησης είναι να περιγραφεί το σημείο ελέγχου με μεγαλύτερη ακρίβεια από το
χάρτη, και η θέση στην οποία βρίσκεται η σημαία ελέγχου σε σχέση με το σημείο
αυτό. Παρ’ όλα αυτά, ο αθλητής βρίσκει ένα σωστά τοποθετημένο σημείο ελέγχου μέσω
της ανάγνωσης του χάρτη. Οι επεξηγήσεις και οι κώδικες βοηθούν προς αυτήν την
κατεύθυνση, αλλά πρέπει να κρατηθούν όσο πιο σύντομες και απλές είναι δυνατόν
για τον εντοπισμό του σημείου ελέγχου.

Σημείωση: Οι επεξηγήσεις
των σημείων ελέγχου δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την διόρθωση λαθών του
χάρτη.

Το επεξηγηματικό
φύλλο των σημείων ελέγχου ενός αγώνα προσανατολισμού περιέχει τις παρακάτω
πληροφορίες: 1) την επικεφαλίδα, 2) το σημείο εκκίνησης, 3) την περιγραφή όλων
των σημείων ελέγχου με ενσωματωμένες όλες τις ειδικές οδηγίες όπως το μήκος και
τη φύση κάθε σημειωμένης διαδρομής του αγώνα και 4) τη φύση της διαδρομής από
το τελευταίο σημείο ελέγχου ως τον τερματισμό. Το εκτυπωμένο επεξηγηματικό
φύλλο πρέπει να αποτελείται από τετράγωνα κουτιά διάστασης 5-7 χιλ. Όταν η
επεξήγηση των σημείων ελέγχου δίνεται σε μορφή κειμένου, θα πρέπει η συνολική
παρουσίαση να είναι παρόμοια με την εικονογραφημένη εκδοχή και όσο είναι αυτό
δυνατόν, θα πρέπει να διατηρείται η ίδια σειρά στην περιγραφή των σημείων
ελέγχου.

Κάθε σημείο ελέγχου περιγράφεται με τον
παρακάτω τρόπο:

Η αρίθμηση των σημείων ελέγχου είναι βάση της
σειράς που πρέπει κάποιος να τα επισκεφτεί, εκτός κι αν πρόκειται για αγώνα
τύπου Score.

Ο κωδικός του σημείου ελέγχου πρέπει να είναι
μεγαλύτερος του 30.

Αυτή η στήλη χρησιμοποιείται όταν μέσα στον
κύκλο του σημείου ελέγχου περιλαμβάνονται περισσότερα από ένα παρόμοια
γεωγραφικά γνωρίσματα του εδάφους. Π.χ. Νοτιοανατολικό γεωγραφικό γνώρισμα του
εδάφους.

Το αντικείμενο, όπως φαίνεται στο χάρτη, στο
κέντρο του κύκλου, περιγράφει τη μορφολογία του σημείου ελέγχου, π.χ. ξέφωτο,
ογκόλιθος. Η περιγραφή κάθε σημείου ελέγχου βασίζεται στο ISOM 2000 (Διεθνείς Οδηγίες για
Χάρτες Προσανατολισμού).

Αν κρίνεται απαραίτητο, δίνονται περαιτέρω
πληροφορίες σχετικά με το αντικείμενο του σημείου ελέγχου, π.χ. κατάφυτη
περιοχή, ερείπια. Σε συγκεκριμένες περιστάσεις  και όταν χρειασθεί αυτή η στήλη
χρησιμοποιείται για δεύτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του σημείου ελέγχου.

Οι διαστάσεις του γεωγραφικού γνωρίσματος του
εδάφους πρέπει να δίνονται όταν το μέγεθος του γεωγραφικού γνωρίσματος του
εδάφους στο χάρτη είναι συμβολικό και όχι υπό κλίμακα. Η στήλη χρησιμοποιείται
επίσης για δύο συνδυαστικά σύμβολα (διάβαση, διασταύρωση).

Περιγράφεται η θέση της σημαίας του ελέγχου
σε συνάρτηση με το γεωγραφικό γνωρίσμα του εδάφους, π.χ. στην εξωτερική δυτική
γωνία, στους νότιους πρόποδες.

Δίνονται άλλες πληροφορίες που μπορεί να
έχουν σημασία για τον αθλητή, π.χ. ηλεκτρονικός έλεγχος, αναψυκτικά.

Αυτές οι οδηγίες τοποθετούνται στο κύριο σώμα
των επεξηγήσεων και δίνουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικές με τη φύση της
διαδρομής η οποία πρέπει να ακολουθηθεί στο συγκεκριμένο σημείο, π.χ.
ακολούθησε τη σηματοδοτημένη διαδρομή για 50μ. από το σημείο ελέγχου,
χρησιμοποίησε υποχρεωτικά το σημείο διάβασης. Η συγκεκριμένη γραμμή από το
τελευταίο σημείο ελέγχου ως τον Τερματισμό δείχνει την απόσταση από το τελευταίο
σημείο ελέγχου ως τον τερματισμό καθώς. Η ύπαρξη αριθμού αναφοράς ISOM σημαίνει πως υπάρχει
συσχέτιση των συμβόλων του χάρτη με τις προδιαγραφές ISOM 2000.

Στήλη C – Ποιό γεωγραφικό γνωρίσμα
του εδάφους, από ένα σύνολο γεωγραφικών
γνωρισμάτων του εδάφους.

Όταν χρησιμοποιείται κάποιο σύμβολο στην στήλη F, τα δύο αντικείμενα που είτε συναντιώνται είτε διασταυρώνονται, πρέπει να παρουσιάζονται στις στήλες D και E. Για παράδειγμα:

Σημείωση:Δεν απαιτείται η χρήση συμβόλου για να περιγραφεί η θέση της σημαίας του σημείου ελέγχου αν έχει τοποθετηθεί όσο πιο κοντά γίνεται στο κέντρο του αντικειμένου (ή στο κέντρο της βάσης-σε περιπτώσεις λόφου).

Όταν το σύμβολο 11.15 «ανάμεσα», χρησιμοποιείται στην στήλη G, τα δύο αντικείμενα πρέπει να παρουσιάζονται ξεχωριστά στις στήλες D και E. Για παράδειγμα:

Στήλη H – Άλλες πληροφορίες

Ειδικές οδηγίες μπορεί να δίδονται στους
αγωνιζόμενους μέσα από το φύλλο επεξήγησης. Χρησιμοποιούνται για να δώσουν
έμφαση σε ότι εμφανίζεται στον χάρτη. Π.χ. Αν μία σηματοδοτημένη διαδρομή
πρέπει να ακολουθηθεί από ένα σημείο ελέγχου ή ανάμεσα σε σημεία ελέγχου.  Αν υπάρχουν υποχρεωτικά σημεία ή διαδρομές
διάβασης ανάμεσα σε δύο σημεία ελέγχου.

Σε αλλαγή χάρτη ή αν πρέπει να ακολουθηθεί μία
σηματοδοτημένη διαδρομή από ένα σημείο ελέγχου μέχρι το σημείο όπου αλλάζει ο
χάρτης, θα πρέπει η περιγραφή του τελευταίου σημείου ελέγχου του πρώτου
τμήματος του αγώνα να γίνει ως εξής:

Ακολουθώντας την τελευταία περιγραφή, η φύση
της διαδρομής από το τελευταίο σημείο ελέγχου ως τον τερματισμό απεικονίζεται
με ένα από τα ακόλουθα:

Θέλετε  να γνωρίσετε ένα καινούργιο άθλημα και νααποκτήσετε μία νέα εμπειρία;

Θέλετε  να εξασκηθείτε όχι μόνο στο σώμα αλλάταυτόχρονα και στο μυαλό;

Θέλετε  να ενισχύσετε την αυτοπεποίθηση σας αφούεσείς  θα αναλαμβάνετε την ευθύνη για τις αποφάσεις σας;

Θέλετε  να δημιουργηθεί στα παιδιά σας μια συναίσθησητης σπουδαιότητας του φυσικού περιβάλλοντος;

Θέλετε  να βελτιώσετε την ταχύτητα, την δύναμη καιτην αντοχή σας ταυτόχρονα;

Θέλετε να γνωρίσετε ένα νέοπολυδιάστατο άθλημα και να μάθετε να χρησιμοποιείτε την πυξίδα και τον χάρτησωστά;

Κουρασθήκατε να τρέχετε πίσω από άλλους ακολουθώντας προδιαγεγραμμένα μονοπάτια; Με άλλα λόγια, θέλετε να τρέξετε ελεύθερα στη φύση;

Τι είναι αγωνιστικός προσανατολισμός; Το orienteering είναι ένα δημοφιλές άθλημα στη
Βόρεια Ευρώπη στο οποίο νέοι και ενήλικες βρίσκουν μεγάλη ευχαρίστηση μέσα από
την πρόκληση της εύρεσης σταθμών ελέγχου σε όμορφες περιοχές. Είναι ένα σπορ
που παρέχει ευχαρίστηση σε όλα τα επίπεδα συναγωνισμού, αλλά όπου η τεχνική
είναι ζωτικής σημασίας για να θριαμβεύσει ο αγωνιζόμενος πάνω στις δύσκολες
λεπτομέρειες του χάρτη και του εδάφους και έτσι να ικανοποιηθεί πλήρως από τον
αγώνα. Το orienteering έχει
περιγραφεί σαν “ιστιοπλοΐα πάνω σε θάμνους”, “ράλυ αυτοκινήτου
με τα πόδια”, “επίλυση σταυρόλεξου ενώ τρέχει κανείς προς τη
στάση”. Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί περιγράφουν τις δύο όψεις του
αθλήματος: σωματική και πνευματική. Ο αγωνιζόμενος υποχρεούται να επιλύσει
πολλά προβλήματα προσανατολισμού ενώ την ίδια στιγμή πρέπει να διατηρήσει ένα
γρήγορα tempo τρεξίματος
προκειμένου να ολοκληρώσει τον αγώνα στο συντομότερο δυνατό χρόνο.