Those who participated in the six days orienteering events in South Wales surely gained a lot of experience. Croeso 2024 was an outstanding event. The maps were of the highest quality, the enthusiasm of all volunteers was obvious, the design of the courses was superb. At the inquiry desk members were very helpful, the social programme was very rich and much more that it could be added. But this doesn’t mean that everything was fine (as I explained in my letter towards the organizing committee.
A tough first orienteering event at Merthyr Mawr near Bridgend, South Wales running on sand! It was the first day of a week’s event named Croeso 2024 (Welcome 2024). Many Scandinavians, French, German and orienteers from Valtic statrs took part. The fourth event was the toughest. As WOA chair commented: “boarding a noisy and lively bus at the Trotting Track on Day 4- Only for silence to descend as the bus became shrouded in cloud halfway up the mountain. However, along with others, I think the extra navigational challenge created a huge sense of achievement after coming off the mountain and made it such a rewarding day for many”.
Σάββατο 20 Ιουλίου
Δεν είχε πολλές μέρες που άφησα πίσω μου την πατρίδα. Μέχρι και 41 βαθμούς ο υδράργυρος. Μουσκεμένα σεντόνια και φανέλες από τον ιδρώτα, κλιματιστικά μέχρι αργά το απόγευμα ενώ οι τιμές της ενέργειας έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, καρπούζι, πεπόνι, μελιτζάνες και χωριάτικη σαλάτα. Πριν βγεις από το σπίτι έξω το σκέφτεσαι και το ξανασκέφτεσαι αν αξίζει τον κόπο -αν φυσικά δεν έχεις δουλειά.
Οδήγησα 241,5 χλμ (150 μίλια) για να φθάσω στο camping Dan Yr Ogof showcaves κάπου μεταξύ Brecon και Swansea. Μόλις 16 βαθμούς η θερμοκρασία και καταχνιά στα βουνά. Βρέχει ασταμάτητα, μερικές φορές με μεγάλη ένταση οπότε σταματώ σε διάφορα parking δίπλα στο δρόμο μέχρι να καταλαγιάσει η βροχή. Σύμφωνα με το Google maps την απόσταση καλύπτεις σε 4 ώρες, αλλά έκανα 7 ώρες και 59 λεπτά, δηλαδή διπλάσιο χρόνο. Ατελείωτες ώρες στο τιμόνι σε μοναχικούς δρόμους με άπειρες στροφές και ανεβοκατεβάσματα σε λόφους. Μα καλά δεν μπορούσαμε να μοιραστούμε την οδήγηση με άλλους συναθλητές του συλλόγου; “Που πας ρε Κωνσταντίνε με τέτοιο καιρό;” ρωτάω τον εαυτό μου. Το σκέφτομαι και προσπαθώ να δώσω μια σωστή απάντηση. Αδυνατώ. Δεν βαριέσαι, ίσως αύριο να απαντήσω καλύτερα. Δέκα η ώρα κλείνουν τα φώτα, ώρα για ύπνο.
Κυριακή 21 Ιουλίου 2024. Merthyr Mawr
Οδήγησα 261 μίλια (420 χλμ.) για να τρέξω σε ένα αγώνα orienteering, παραήταν πολλά. Όταν δήλωσα συμμετοχή δεν είχα αντιληφθεί πολύ καλά τις αποστάσεις. Ο αγώνας ήταν πολύ έξω από το εθνικό πάρκο Bannau Brycheinog. Ήταν πιο κάτω από την πόλη Bridgend δίπλα στη θάλασσα. Πριν από το foot orienteering υπάρχει και το car orienteering, δηλαδή προσανατολισμός με το αυτοκίνητο.
Επίσης, το κινητό μου είχε data αλλά δεν μπορούσα να πιάσω σήμα. Έτσι κατέληξα μεν στο κεντρικό parking του πάρκου Merthyr Mawr αλλά διαπίστωσα, με μεγάλη καθυστέρηση, ότι οι εγγραφές και η αφετηρία ήταν σε μια μακρινή άκρη του πάρκου. Δεν μπορούσα να καταλάβω που ήμουν ακριβώς. Ρώτησα τρείς δρομείς ενώ αυτοί έτρεχαν να μου πουν που ήταν η αφετηρία! Αφού διένυσα μια μεγάλη απόσταση σε μονοπάτια από άμμο βρήκα την αφετηρία η οποία όμως απείχε και αυτή άλλα 2 χλμ. από τον χώρο συγκέντρωσης (Assembly) όπου έπαιρναν οι συμμετέχοντες τους αριθμούς τους για τη φανέλα. Κάποια στιγμή είχα απογοητευτεί διότι δεν έβρισκα την αφετηρία. Ήμουν κουρασμένος ήδη πριν φτάσω στην αφετηρία. Τελικά επέμενα, συμμετείχα και τερμάτισα βρίσκοντας όλα τα σημεία.
Ήταν κατά γενική ομολογία μια εξαιρετικά δύσκολη διαδρομή πάνω σε αμμόλοφους. Ήταν δύσκολο και να περπατήσεις πολλές φορές πόσο μάλλον να τρέξεις στην άμμο. Κάποιες κατηφόρες ήταν καλύτερα να τις κατέβεις με τσουλήθρα! Τερματίζοντας αισθάνθηκα ανακούφιση που τα κατάφερα χωρίς να με ενδιαφέρει ο χρόνος. It was a bitter sweet experience. Από τεχνική άποψη από το 3 σημείο μέχρι το 4ο σημείο η διαδρομή ξεκάθαρα σπάει σε δύο κομμάτια αφού ο δρομέας πρέπει να περάσει υποχρεωτικά από ένα πέρασμα. Η απόσταση είναι 12 εκ. επί 0,75= 900 Μ. δεδομένου ότι ο χάρτης είναι 1:7500. Ο δρομέας υποβοηθείται από την ύπαρξη φράχτη καθώς και από την ύπαρξη ενός ερειπίου στο μέσο περίπου της διαδρομής.
Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024. Cribarth
Έβρεχε ασταμάτητα και δυνατά όλο το βράδυ. Το πρωί η βροχή συνεχίστηκε αλλά με μικρότερη ένταση. Ακολουθώντας το Google maps οδηγήθηκα σε λάθος κατεύθυνση καθώς μου έδειχνε μεν τους δρόμους αλλά όχι τα μονοπάτια. Επιτόπια στροφή πίσω για να βρω το πάρκο όπου θα συγκεντρωθούν οι συμμετέχοντες. Από εκεί δύσκολη ανάβαση πάνω από ένα χιλιόμετρο για να φθάσουμε στους λόφους μέσα σε πυκνή ομίχλη. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ακόμη και «παππούδες» με μπαστούνι ανεβαίνουν προς τα πάνω! «Γιαγιάδες» δεν μπορούν να περάσουν έναν μικρό ξύλινο φράχτη αλλά θα συμμετάσχουν στον δικό τους ξεχωριστό αγώνα! Δείχνει πόσο βαθιά ριζωμένο είναι το άθλημα στην Βόρεια Ευρώπη. Υπάρχουν 12 διαφορετικές διαδρομές, δεν τρέχουν όλοι στην ίδια διαδρομή. Φυσάει και κάνει κρύο, μέχρι 13 βαθμούς η μέγιστη θερμοκρασία. Φοράω φούτερ και αδιάβροχο ενώ δεν θα έλεγα όχι και για σκουφάκι. Πολλοί δρομείς φοράνε μόνο με φανελάκι λες και θα έτρεχαν γρήγορα πάνω στην άσφαλτο. Σιγά σιγά η ομίχλη χάνεται και μένει μόνο ο δυνατός αέρας. Βλέπω μια κοπέλα να κάνει γκριμάτσα ταλαιπωρίας. Θα ήθελα να ξέρω αν και πόσοι αρρώστησαν από τη βροχή και το κρύο. Δεκάδες ορυχεία υπήρχαν κάποτε εδώ στα black mountains. Απόλυτη αυτοσυγκέντρωση για να τερματίσω. Μόνο στο προτελευταίο σημείο 16 κάνω λάθος από τη βιασύνη μου να τερματίσω όταν χάνω την αυτοσυγκέντρωση και πηγαίνω κατευθείαν στο 17ο από το 15ο. Ανόητο λάθος.
Τεχνική ανάλυση: Από το σημείο 3 μέχρι το 4 ο δρομέας πρέπει να δει την γωνία που σχηματίζει ο φράχτης στα δεξιά του. Εκεί ακριβώς διακλαδίζεται ένα μονοπατάκι. Ένας μικρός ογκόλιθος βρίσκεται σε ένα ζιγκ ζαγκ του μονοπατιού και πίσω από τις τούμπες με τις κροκάλες. Δεξιά του ο φράχτης, ευθεία μπροστά τα γκρέμια. Από το σημείο 5 προς το 6 ο δρομέας θα πρέπει να αποφύγει την ευθεία η οποία περνάει πάνω από γκρέμια και ογκόλιθους. Καλύτερη είναι η ημικυκλική πορεία από τα δεξιά πάνω σε ανοιχτή περιοχή. Το σημείο 6 δεν φαίνεται από μπροστά πρέπει να περάσει ο δρομέας την πρώτη γραμμή από βράχια για να το δεί.
Τρίτη 24 Ιουλίου 2024. Carreg Goch
Όλη νύχτα έβρεχε πάλι αλλά ευτυχώς το πρωί σταμάτησε. Η ημιορεινή περιοχή πάνω από το πάρκο camping site Dan Yr Ogof αποτελείται από λιβάδια, πέτρες βράχια, λακούβες, λίγες λίμνες δηλαδή λίγο από όλα. Από το 1939 μέχρι το 1953 έξη στρατιωτικά αεροπλάνα έπεσαν εδώ πάνω στους λόφους! Συνολικά σκοτώθηκαν 24 αεροπόροι αλλά σώθηκαν και έξη. Η περιοχή είχε περιγραφεί ως προσβάσιμη σε δρομείς αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να τρέξει κανείς πάνω στα ψηλά χόρτα που κρύβουν μέσα πέτρες. Μόνο εκεί όπου είχαν δημιουργηθεί προσωρινά “μονοπάτια” από τους δρομείς μπορούσε κανείς λίγο να τρέξει. Δύσκολα να πάει κανείς στην ευθεία σε τέτοιο έδαφος με στόχευση γεγονός που με κόστισε καθώς έκανα δύο σημαντικά λάθη.
Πρέπει να αναφερθεί ότι τρείς δρομείς είχαν τοποθετήσει τα 72 σημεία ελέγχου σε περίπου 3*7=21 ώρες επί του πεδίου. Δηλαδή με άλλα λόγια ο κάθε δρομέας ξόδεψε 7 ώρες επί του πεδίου. Μετά τον αγώνα έτρεξαν ξανά και μάζεψαν τα σημεία. Πάρα πολλοί εθελοντές βοήθησαν σε όλους τους τομείς. Η γραμματεία ήταν καταπληκτική και εξυπηρετική. Παραπέρα, κοινωνικά δρώμενα λαμβάνουν χώρα αλλά πραγματοποιούνται στο Aberhonddu κάπου μισή ώρα απόσταση από εδώ και δεν ήθελα να κουνηθώ καθόλου μετά από τα ατελείωτα χιλιόμετρα που έκανα τις προηγούμενες μέρες. Πάρα πολλοί δρομείς συμμετείχαν από τις Σκανδιναβικές κυρίως χώρες, τις χώρες της Βαλτικής και τη Γαλλία. Πρόκειται δηλαδή για μια Βαβέλ ομιλουμένων γλωσσών.
Καθώς φυσάει, βρέχει περιστασιακά η και συνεχώς είναι δύσκολο να καθίσει κανείς έξω στο ύπαιθρο για ξεκούραση, φαγητό η διάβασμα. Οπότε όλα αυτά πρέπει να γίνουν συνήθως μέσα στο αμάξι. Το αυτοκίνητο είναι και τραπεζαρία! Ήταν ταλαιπωρία. Όσο για το μαγείρεμα με το γκαζάκι έξω ούτε λόγος καθώς βρέχει συνεχώς. Επίσης για ρεύμα πρέπει να πληρώσεις κάτι παραπάνω οπότε υπάρχει πρόβλημα με τη φόρτιση της μπαταρίας του κινητού. Την επομένη μέρα ευτυχώς ήταν ημέρα ξεκούρασης και επισκέφθηκα το Abberhondu.
Πέμπτη 26 Ιουλίου 2024. Pen Rhiw Wen
Έβρεχε όλη τη νύχτα. To υπόστρωμα είναι υγρό παρόλο που χρησιμοποίησα τρία συνολικά υποστρώματα, τα δύο με πάτο από αλουμίνιο για να μη περνάει η υγρασία. Ο πάτος της σκηνής βρεγμένος. Το αντίσκηνο είναι τόσο χαμηλοτάβανο που δεν μπορώ να φορέσω τα ρούχα μου πριν βγω έξω στη βροχή. Το βράδυ έχει μυγάκια οπότε χρησιμοποιώ σπρέι αντικουνουπικό. Το πρωί το ψιλόβροχο συνεχίζεται μέχρι το μεσημέρι. Ένα άσπρο σάβανο έχει απλωθεί πάνω από τους λόφους, ορατότης σχεδόν μηδέν. Το “τέλειο” σκηνικό για προσανατολισμό σκέφτομαι. Ο προσανατολισμός ξεκινάει πριν φθάσω στον προορισμό μου καθώς ανεβοκατεβαίνω με το αυτοκίνητο μου λόφους και χωριουδάκια προσπαθώντας να βρω τον χώρο συγκέντρωσης. Το parking δεν είναι τίποτε άλλο από έναν στίβο για ιπποδρομίες. Λάσπη παντού. Από εκεί μας παραλαμβάνουν τα ενοικιαζόμενα λεωφορεία και μας μεταφέρουν μέσα από στενούς δρόμους σε ένα άνοιγμα πάνω στους λόφους.
Ξεκινώ τον αγώνα και φθάνω στο πρώτο σημείο μέσα στην ομίχλη. Ελέγχω το νούμερο και βλέπω ότι είναι «λάθος»! Απογοήτευση. Στριφογυρίζω πέρα δώθε, τίποτα. Και ξαφνικά “φως”! Από τη βιασύνη μου είχα πάρει λάθος περιγραφή για άλλη διαδρομή που θα έτρεχαν άλλοι. Ευτυχώς η σωστή περιγραφή είναι σημειωμένη και πάνω στον χάρτη, όχι μόνο σε ξεχωριστό χαρτί. Επιστρέφω πίσω λοιπόν στο πρώτο σημείο. Το τρίτο σημείο από το δεύτερο απείχε ένα χιλιόμετρο. Δύσκολο πολύ να κρατηθείς στην ευθεία. Περνάω από το τριγωνομετρικό σημείο ενός λόφου. Όπως έκαναν και άλλοι δρομείς, δύο φορές ρώτησα άλλους να μου πουν που ακριβώς είμαστε διότι ενώ δεν είχα χαθεί είχα παρεκκλίνει της πορείας και δεν θα έβρισκα τα σημεία χωρίς μικρή βοήθεια. Το ίδιο έκαναν και άλλοι λόγω της πολύ κακής ορατότητας. Μετράω τους διασκελισμούς μου για να μην απομακρυνθώ από τον στόχο μου. Για μια απόσταση 600 μ. μέτρησα 440 βήματα δηλαδή κάπου 73 διπλά βήματα στα 100 μ. Αλλού σε ευκολότερα πεδία είχα μετρήσει 45 διπλά βήματα στα 100 μ. Εκατοντάδες λακούβες, χαντάκια και καθιζήσεις στην περιοχή η οποία δεν στερείται σημαντικών ορυχείων. Ανακούφιση στον τερματισμό. Από τις δυσκολότερες διαδρομές που έχω κάνει υπό αυτές τις συνθήκες. Εάν δεν υπήρχαν άλλοι δρομείς και ήμουν εντελώς μόνος πάνω στο βουνό δεν θα τα έβρισκα. Και νομίζω και πολλοί άλλοι το ίδιο. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Ουαλικής ομοσπονδίας προσανατολισμού: “η πρόσθετη πρόκληση πλοήγησης δημιούργησε μια τεράστια αίσθηση επιτεύγματος μετά την κάθοδο από το βουνό και κατέστησε την ημέρα συμμετοχής τόσο πολύ ικανοποιητική για πολλούς”. Ελάχιστες είναι και οι φωτογραφίες μου λόγω συνθηκών.
Παρασκευή 27 Ιουλίου. Llangynidr
Ευτυχώς ο καιρός καλυτέρεψε και μπορέσαμε να αγωνιστούμε υπό καλύτερες συνθήκες. Είχε έρθει πλέον η ώρα της επιστροφής στο σπίτι.
