Το βιβλίο «Φύλλο πορείας μιας ανυπότακτης ψυχής» του Λούκα Κωνσταντίνου αποτελεί φόρο τιμής στην εκπαιδευτικό Φυσικής Αγωγής, ορειβάτισσα, χοροδιδασκάλα και εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού Αναστασία Κραμβή (1900-1998).
Το βιβλίο του εξαίρετου και αγαπητού, συναδέλφου, δασκάλου και εκπαιδευτικού Φ.Α. κ. Λούκα Κωνσταντίνου παρουσιάσθηκε σχετικά πρόσφατα στο Κέντρο Ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Συνδιοργανωτές ήταν ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης. Η Ένωση Γυμναστών Βορείου Ελλάδος έλαμψε δια της απουσίας της παρότι το τιμώμενο πρόσωπο η κα Κραμβή Αναστασία υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΓΒΕ! Ο ίδιος ο συγγραφέας δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην παρουσίαση διότι πραγματοποιήθηκε απεργία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας! Ευτυχώς ικανοί ομιλητές έφεραν εις πέρας την παρουσίαση του βιβλίου και συγκίνησαν το κοινό. Οφείλω να ομολογήσω ότι η ανάγνωση του βιβλίου που με περισσή μαεστρία έγραψε ο Λούκας Κωνσταντίνου με συγκίνησε βαθύτατα όσο ελάχιστα βιβλία. Παρόλο που γνώριζα για το θέμα του βιβλίου καθώς και για την προσπάθεια που κατέβαλε ο κ. Λούκας Κωνσταντίνου εντούτοις η έκπληξη από την ανάγνωση του βιβλίου ήταν μεγάλη. Όσοι παραβρέθηκαν στην ομιλία αλλά και όσοι δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν αξίζει να αγοράσουν το βιβλίο και να το μελετήσουν. Ο τίτλος και μόνο του βιβλίου «Φύλλο πορείας μιας ανυπότακτης ψυχής» εξάπτει το ενδιαφέρον μας. Το περιεχόμενο του βιβλίου ξεπερνά κάθε φαντασία μας διότι ο σύγχρονος Έλληνας «δεν έχει βιώσει στο πετσί του» ιστορικά γεγονότα όπως κατοχή, πόλεμος, εμφύλιος και καταστάσεις όπως η πείνα.
Το να περιγράψει κανείς την πολυσχιδή προσωπικότητα της Αναστασίας Κραμβή είναι δύσκολο. Είχε την τόλμη να σκαρφαλώσει στον ιστό και να υψώσει την Ελληνική σημαία στην Αγγλοκρατούμενη Κύπρο γεγονός που σημάδεψε τη ζωή της για πάντα αφού εξαναγκάσθηκε να φύγει εξόριστη από την πατρική γή. Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν για αυτήν την αξιοθαύμαστη γυναίκα αλλά θα περιορισθώ μόνο σε κάποια ζητήματα που έχουν σχέση με τη φυσική αγωγή, την ορειβασία και τον αθλητισμό. Η Αναστασία Κραμβή κέρδισε το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα αναβάσεων το 1988. Ήταν η πρώτη Ελληνίδα που ανέβηκε στην κορυφή του όρους Μόντε Ρόζα ύψους 4638μ. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι για ένα χρονικό διάστημα η Αναστασία Κραμβή περπατούσε καθημερινά 2-3 ώρες δρόμο για να κάνει μαλάξεις σε μία κοπέλα από φτωχή οικογένεια (Κωνσταντίνου 2015, σ.75). Ήταν ακούραστη και με τεράστιες ψυχικές δυνάμεις, έτοιμη για κοινωνική προσφορά. Η Κραμβή πολύ ορθά θεωρούσε ότι οι διοικούντες ενός συλλόγου θα πρέπει -αν μη τι άλλο- να γνωρίζουν το άθλημα το οποίο διοικούν και να συμμετέχουν ενεργά στις αθλητικές δραστηριότητες του. Η Κραμβή (1976) κατακεραυνώνει τα μέλη του ΔΣ του σωματείου της που δεν συμμετέχουν σε αναβάσεις. «Λυπούμαι αλλά τι περιγραφή να κάνω της εκδρομής, αντί ορειβασίας όπως κατάντησε λόγω της αδιαφορίας και σαμποτάζ από το συμβούλιο. Ουδείς δε εκ μέρους του συμβουλίου πήρε μέρος στις εκδρομές διότι μας είπαν πως δεν τους αρέσει η ορειβασία». (Κωνσταντίνου 2015, σ.63). Τα ίδια πίστευε για τους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής. Όπως επισημαίνει η Κραμβή στο βιβλίο της (Η Διδακτική της Σωματικής Αγωγής στο Δημοτικό Σχολείο, 1953) ο εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής, (γυμναστής κατά το κοινώς λεγόμενο), «πρέπει να μπορεί να εκτελεί ο ίδιος τις ασκήσεις που πρόκειται να διδάξει, όσο το δυνατόν να τις εκτελεί με ακρίβεια και ποιο εύσχημα.» (Κωνσταντίνου 2015, σ.56). Είναι ένα μήνυμα αυτό με πολλούς αποδέκτες τόσο στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης όσο φεύ και στον χώρο των ΤΕΦΑΑ. Παραπέρα, η Κραμβή πίστευε ακράδαντα ότι η ενασχόληση με την ορειβασία κρατάει τον άνθρωπο νέο. «Οι νέοι δεν ακούν τους γέρους όπως τους αποκαλούν. Κάθε άλλο είμαστε νέοι που τους κράτησε και τους κρατάει νέους η ομορφιά η δύναμη και η ζωή του βουνού και της θάλασσας».
Για τον συγγραφέα πρέπει να αναφέρω ότι ο κ. Λούκας Κωνσταντίνου έχει αναπτύξει πολυσχιδή εκπαιδευτική και ερευνητική δράση σε πολλούς τομείς στο χώρο της Φυσικής Αγωγής. Λεπτομέρειες δεν αναφέρω σ’αυτό το μικρό σημείωμα γιατί θα τον αδικούσα αν παρέλειπα κάποια από τα πολλά ζητήματα με τα οποία έχει ασχοληθεί. Είχα την τιμή να διδάξω τον κ. Κωνσταντίνου όταν ήταν φοιτητής στο ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ Θεσσαλονίκης. Ίσως θα άξιζε να αναφέρω ότι ο πρώην φοιτητής μου στο ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης γνώρισε το άθλημα του προσανατολισμού από τον υποφαινόμενο όταν ήρθε για σπουδές στη Θεσσαλονίκη από την Κύπρο και έκτοτε συνέχισε τη δράση του για την εξάπλωση του αθλήματος στον σχολικό Κυπριακό αθλητισμό. Διαμένει μόνιμα στη Λευκωσία. Σχετικά πρόσφατα ξαναγύρισε στη Θεσσαλονίκη και ολοκλήρωσε άλλα δύο χρόνια σπουδών στο Παιδαγωγικό Τμήμα του ΑΠΘ Θεσσαλονίκης. Γνώριζα ότι πάντα όσα λέγει και αναφέρει είναι εμπεριστατωμένα αλλά δεν περίμενα να διαβάσω τέτοια εξονυχιστική ιστορική έρευνα που πραγματοποίησε ο κ. Λούκας Κωνσταντίνου.
Η διάθεση του βιβλίου (10 ευρώ) μπορεί να γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα τηλ. 00357-25-106614 η 00357-96413171, lucasconstandinou@gmail.com στη Λεμεσό και σε όλη την Κύπρο και την Ελλάδα. Σύμφωνα με το πόρισμα πρόσφατης έρευνας όσοι διαβάζουν βιβλία ζουν περισσότερο. Όπως αναφέρει ο Δημοσθένης Κούρτοβικ (Τα Νέα, 20-21 Αυγούστου 2016) «το διάβασμα ενός βιβλίου (όχι τόσο μιας εφημερίδας και κυρίως όχι διαδικτυακών αναρτήσεων) είναι μία διαδικασία συντηρητική, δηλαδή αργή με σχετικά μεγάλη διάρκεια, απαιτήσεις αυτοσυγκέντρωσης και εγρήγορσης της μνήμης, ρυθμό προσαρμοσμένο στις εσωτερικές μας συχνότητες και όχι υπαγορευμένο από εξωτερικές συνθήκες, αντικείμενο που σε παρακινεί να κατανοήσεις το όλον και όχι να χάνεσαι σε ένα κυκεώνα λεπτομερειών. Όλα αυτά χώρια ο βιωματικός και γνωστικός πλούτος που αποκομίζουμε από ένα σημαντικό βιβλίο, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι μπορεί να παρατείνουν τη ζωή και πάντως μας βοηθούν να μην ξεκουτιάνουμε πολύ γρήγορα». Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβασθεί άσχετα από το εάν διαφωνεί κανείς με τις ιδεολογικές επιλογές της Αναστασίας Κραμβή στα πλαίσια του κυρίαρχου Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.
Ανασκόπηση από τον Κωνσταντίνο Κουκουρή, Bangor, Ουαλία, Βρετανία, 15-9-2016.
